Back to top

Στην αίθουσα διδασκαλίας θα κυριαρχούν ο, γεμάτος χρωματιστές ασκήσεις και θεωρία, πίνακας και τα χαμόγελά μας. Αυτό που μένει, είναι ο μαθητής να καταβάλει την απαιτούμενη προσπάθεια και κόπο, ώστε να πετύχουμε τον κοινό μας στόχο.

Η Θεσσαλονίκη, η πόλη στην οποία γεννήθηκα και μεγάλωσα, είναι και το μέρος όπου πέρασα τα πιο όμορφα και ανέμελα χρόνια της ζωής μου, τα μαθητικά και φοιτητικά. Την αγάπη μου για την επιστήμη της Χημείας δεν την ανακάλυψα, ωστόσο, ως φοιτητής στο τμήμα Χημείας του ΑΠΘ. Χάρη στον πατέρα μου, που ήταν επίσης καθηγητής Χημείας σε φοιτητικά φροντιστήρια της πόλης, διαπίστωσα πολύ νωρίς πόσο με γοήτευαν ο κόσμος των θετικών επιστημών και εκείνος της εκπαίδευσης. Από το πρότυπό μου κληρονόμησα εκτός από βοηθήματα Χημείας και συμβουλές διδακτικής, το πάθος για την επιστημονική έρευνα και έτσι οδηγήθηκα και σε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ανόργανη Χημεία, όπου ασχολήθηκα με την νανοτεχνολογία. Η έρευνά μου πάνω σε νανοσωματίδια Χαλκού είχε ως αποτέλεσμα τη συγγραφή δύο επιστημονικών δημοσιεύσεων και τη συμμετοχή μου σε επιστημονικά συνέδρια.

Πριν ακόμη ολοκληρώσω τις σπουδές μου, ξεκίνησα να διδάσκω τόσο σε μαθητές, όσο και σε φοιτητές. Σε εκείνο το σημείο κατάλαβα πως, αυτό που με εξιτάρει είναι η βελτίωση του κάθε μαθητή που επιτυγχάνεται με οργάνωση, ποιότητα στη μελέτη, επικοινωνία, ενίσχυση για θετική ψυχολογία και άνεση στην ανταλλαγή σκέψεων, ιδεών και αποριών κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Για αρκετά χρόνια, δούλεψα σε φοιτητικά και μαθητικά φροντιστήρια, όπου υπήρξα υπεύθυνος μαθήματος, αλλά η ανάγκη μου για διαρκή εξέλιξη και η αναζήτηση των κατάλληλων συνθηκών, οδήγησε τα βήματά μου στα Φροντιστήρια Βακάλη.