Γιάννης Μαλιώρης

Η μαθηματική σκέψη έγινε «τατουάζ» στο μυαλό μου και προσπάθησα – ακόμα προσπαθώ – να την μεταλαμπαδεύω στους ανθρώπους που μ' εμπιστεύονται.

Όταν μου ζητήθηκε να γράψω το «γιατί» επέλεξα το επάγγελμα αυτό, ήξερα μέσα μου ότι δεν ήταν εύκολο. Το να αποτυπώσεις την αγάπη, που είναι ένα πολύ έντονο συναίσθημα σε άσπρο χαρτί είναι ρίσκο. Απλά προσπαθείς να μην γίνεις βαρετός (εάν αυτό είναι εφικτό). Γιατί τα Μαθηματικά είναι μια πολύ μεγάλη αγάπη, που κρατά εδώ και χρόνια. Από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τη σημασία των αριθμών, να βλέπω τη γεωμετρική συμμετρία στη φύση, την τέλεια μαθηματική λογική - μηχανή να εφαρμόζεται σε διάφορες δραστηριότητές μου, τα Μαθηματικά έγιναν στην κυριολεξία τρόπος ζωής.

Χωρίς να το καταλάβω, η μαθηματική σκέψη έγινε «τατουάζ» μέσα στο μυαλό μου και προσπάθησα – ακόμα προσπαθώ – να την μεταλαμπαδεύω στους ανθρώπους, που με εμπιστεύονται προκειμένου να τη γνωρίσουν και να γίνουν κι αυτοί - γιατί όχι ; - συνεχιστές. Αν με ρωτήσει κανείς «τί κέρδισες όλα αυτά τα χρόνια;» δεν θα απαντήσω με ρομαντισμό, το κέρδος ήταν διπλό. Από τη μία ένα πολύ ευχάριστο - κερδοφόρο επάγγελμα και από την άλλη «μια βόλτα σε οποιαδήποτε αγορά» συναντώντας μαθητές μου να με θυμούνται! Πιστέψτε με, το πρώτο είναι το «ζην», αλλά το δεύτερο είναι το «ευ ζην».