Γιάννης Βουσνάκης

Στόχος μου είναι να «γκρεμίσω» τις όποιες φοβίες συνοδεύουν τα Μαθηματικά. Διότι αν ο μαθητής έχει μέθοδο και πόθο για δουλειά, ποια «τείχη» δε θα πέσουν;

Στέκεσαι μπροστά σε μία λευκή κόλλα χαρτί και προσπαθείς να εξηγήσεις, έναν τουλάχιστον λόγο να δώσεις, σχετικά με το επάγγελμα που επέλεξες να ακολουθήσεις ή καλύτερα να υπηρετήσεις. Αλλά όπου η αγάπη πλεονάζει, εκεί τα λόγια χάνονται. Γιατί στην τελική, ποιος δύναται να καταλάβει έναν ερωτευμένο; Στο θέμα μας όμως…

Είχα την τιμή να μαθητεύσω στις τρεις τάξεις του Λυκείου στις αίθουσες του Φροντιστηρίου Βακάλης, πλάι σε καθηγητές που πραγματικά εμπνέουν. Η συνέχεια ήταν αναπόφευκτη… Η αγάπη των Μαθηματικών, που κρατάει από παλιά, αυξήθηκε, το πάθος φούντωσε! Τι και αν τα μόρια περίσσευαν; Εδώ δε χωρούν προκαταλήψεις! Βάζω πρώτη σχολή στο μηχανογραφικό το Μαθηματικό Α.Π.Θ., παίρνω το πτυχίο και έπειτα κάνω μεταπτυχιακό στο ίδιο ίδρυμα στον κλάδο των Θεωρητικών Μαθηματικών. Ωστόσο, αν και η μαγεία της μαθηματικής έρευνας με σαγήνευε, η γοητεία της διδακτικής των μαθηματικών ήταν αυτή που εν τέλει με αιχμαλώτισε... Από τη θέση του δασκάλου, πλέον, διψώ να μεταδίδω γνώση στους μαθητές μου και χαίρομαι να παίρνω ζωντάνια από αυτούς. Στόχος μου, τώρα, δεν είναι άλλος από το να «γκρεμίσω» τις όποιες φοβίες συνοδεύουν τα Μαθηματικά. Διότι αν ο μαθητής έχει μέθοδο και πόθο για δουλειά, ποια «τείχη» δε θα πέσουν;