Μαρία Χαντζή

Αντιλαμβάνομαι τον εκπαιδευτικό μου ρόλο, ως ρόλο εμψυχώτριας και συντονίστριας κι έτσι πορεύομαι στην τάξη.

Εργάζομαι στα Φροντιστήρια Βακάλη, εδώ και 17 χρόνια περίπου. Έχω διδάξει σχεδόν όλα τα φιλολογικά μαθήματα και κατέληξα, αισίως, στο μάθημα της Έκθεσης. Το μάθημα της Έκφρασης-Έκθεσης είναι «πολυσυλλεκτικό» μάθημα! Όπως στα Μαθηματικά, έτσι και σ' ένα δοκίμιο, κοινός τόπος είναι η αναζήτηση της λύσης, της απάντησης στο κεντρικό ερώτημα και η ανεύρεση του «αγνώστου». Όπως στη Φυσική, βασικές έννοιες στην ανάλυση ενός θέματος είναι «η ενέργεια» και «η αλληλεπίδραση» για την πληρέστερη ερμηνεία των (κοινωνικών) φαινομένων. Κυρίως όμως η Γλωσσική διδασκαλία είναι Τέχνη και τεχνική. Η τεχνική του μοντάζ καθορίζεται από την αισθητική, τη φιλοσοφική αντίληψη του καλλιτέχνη, του σκηνοθέτη. Το να υποδύονται οι μαθητές ρόλους στο Λόγο-Αντίλογο, αποτελεί έναν Αγώνα λόγου, μια μικρή θεατρική παράσταση και μερικές φορές... μια γελωτοθεραπεία.

Όλ' αυτά για να γίνουν λέξεις στο χαρτί, κείμενο ολοκληρωμένο, χρειάζεται ο ενδιαφερόμενος ν' απαντήσει σε βασικά ερωτήματα: αυτό που σκέφτομαι, αυτό που θέλω ν' ανακοινώσω αξίζει πραγματικά; (Το περιεχόμενο). «Αν ναι, μπορώ να το πω με ωραίο τρόπο;» (Η έκφραση). Κι ακόμα «μπορώ να βρω εκείνες τις λέξεις που θα μεταδώσουν ακριβώς, αυτό που θέλω;» (Η επικοινωνία). Τελικά «μπορώ να διδαχθώ να γράφω κείμενα;». Η προσωπική μου απάντηση στο τελευταίο ερώτημα είναι ότι ο μαθητής, μπορεί να διδαχθεί να γράφει. Μπορεί να μυηθεί στον κόσμο της Γλώσσας, αντί να περιμένει.... την αυτόματη γραφή! Αντιλαμβάνομαι, λοιπόν, τον εκπαιδευτικό μου ρόλο, ως ρόλο εμψυχώτριας και συντονίστριας κι έτσι πορεύομαι στην φροντιστηριακή τάξη, που τα Φροντιστήρια Βακάλη μου έχουν εμπιστευτεί.